Ես կարդացի շատ հեքիաթներ Ղազարոս Աղայանի, Բայց իմ ամենասիրած հեքիաթն է Զանգի-Զրանգի։
Իմ ամենասիրած մասը
― Զանգի-Զրանգի, հենց հո՛ւպ տվեք, հենց կո՛ւլ տվեք, որ մի պուտ արյուն կաթի։
Նրանք էլ այնպես հախռեցին աղջկանը և այնպես կուլ տվին, որ միայն մի պուտ արյուն կաթեց մի տերևի վրա։
Իմ ամենասիրած կերպարը դա Թաթուխն է։ Նա բարի է ու անվախ։
Զանգին և Զրանգին Թաթուխի շներնեն որոնք օգնեցին նրան։
Թաթուխը լավ տղա է նա չկարողացավ օգնել իր մայրիկին, հայրիկին ,բայց խորթ մայրիկին ու հայրիկին օգնեց վերականգնել տեսողությունը։
Ինձ դուր եկավ գիրքը բայց վատ էր այն որ Թաթուխի քույրը իր մայրիկ—հայրիկին ու ամբողջ գյուղի կուլ տվեց։
Ես իհարկե կարծում եմ արժե կարդալ այս հեքիաթը քանի որ այն շատ ուսուցողական է։
Տիգրան Նահապետյանի բլոգ 